Bugünün makalesi, inşaat, iç tasarım ve iç dekorasyonda her zaman ve her yerde kullanılan en önemli, temel mimari unsurlardan beşini içerdiğinden oldukça bilgilendiricidir..
Hakkında olacak «mimarlığın beş sütunu» – Konut ve kamu binalarının dekorasyonunu artık hayal edemediğimiz unsurlar, ancak özellikle kendi evinizi inşa etmeye başlamak istediğinizde, onlar hakkında daha fazla bilgi sahibi olmanız gerekiyor.
Sütunlar
Kolonlar, bir taban, bir gövde ve bir sermayeden oluşan dikey destekleyici yapılardır..
ilginç
Antik Yunanistan’da sütunlar yerleşimi taşıdı ve çatıyı onunla destekledi. Romalılar, Yunanlılardan farklı olarak, sütunları dekoratif amaçlar için kullandılar ve sütunlarla kemerli bir sistemi tercih ettiler.
Sütunlar, Roma gibi, Norman gibi sütun demetleri, Hintli olanlar gibi bağımsız olarak eşleştirilebilir. Gövde, sırayla, basit veya zengin bir şekilde dekore edilebilir (bu arada, kullandıkları modern iç mekanlarda, daha ziyade ilk seçenek, daha evrensel ve demokratik).
Yapmakta olduğunuz evin yapısında sütunlar kullanmak istiyorsanız, sütunların bir veya başka bir düzene atfedildiği belirli özelliklere sahip ana sipariş sistemlerini bilmelisiniz..
3 siparişler
Dorik düzen, dışa doğru en basit, ama en eski, Yunanistan’da gelişti. Dor Sütunu alçak bir tabana, anıtsal bir gövdeye ve laconic bir başkentten oluşur. Klasik ve Akdeniz tarzında modern minimalist odalar, oturma odaları ve salonlar için ideal.
1
İyon düzeni, Dor düzeniyle neredeyse aynı anda gelişti, ancak son halini sadece 5. yüzyılın ortalarında aldı. M.Ö İyonik sütunun görünümü daha zariftir: oranların hafifliği, daha fazla disseke formların rafine edilmesi, bol miktarda dekor kullanımı.
İyonik sütunun karakteristik özellikleri, tabana zorunlu montajı ve iki voltla (bukleler) tepesinde bir yastığa sahip bir sermaye..
Eklektik iç mekanlar için, İyonik sütunları monte etmek, farklı şekil ve renklerle bir arada bulunabildikleri için doğrudan bir vuruş olacaktır..
Korint düzeni en çeşitli ve zengince dekore edilmiştir, bu sütunlar her zaman yüksek tonozlar ve tarihi tarzlarda lüks mobilyalarla iddialı bir şekilde dekore edilmiş odalar için uygundur..
Korint düzeni en kolay sütun başlıkları tarafından tanınır, çünkü diğer kısımları İyonik’ten ödünç alınmıştır. Sütunun üst kısmı, başkent, spiral şeklinde kıvrılmış akanthus yaprakları (Akdeniz sahillerinden bitkiler) ile dolaşmış bir sepete benziyor.
kemerler
Kemer, bir duvardaki bir açıklığı veya iki destek arasındaki boşluğu kapsayan bir yapıdır. Genellikle kemerin üstü yuvarlaktır, ancak şekli yarım daire biçiminden sivri uçlara kadar değişir. Kemerler genellikle evlerin duvarlarında ve temellerinde destek olarak kullanılır..
İç kısımdaki yarım daire kemerler
Bunlara Fransızca da denir ve bu tür kemerler, bir yük taşıyormuş gibi yuvarlak bir üst, süsleme ve sütunlarla ayırt edilir, ancak aslında dekoratif bir eleman rolünü oynar.
Yarım daire kemerler, klasik tarzdaki odalar, eklektizm ve hatta bir grunge iç mekan için kapı ve pencere açıklıkları için en çok yönlü tasarım seçeneklerinden biridir..
İÇ MENTEŞE ve at nalı şeklindeki ARCHES
Sivri kemerler, Gotik mimarinin bir hatırlatıcısı ve Fas’ın oryantal lezzeti ile doğrudan bir ilişkidir. At nalı şeklindeki kemerler, İslam mimarisine bir övgüdür, kemerin topuğunun ötesine uzanan bir tonozları vardır ve yuvarlak veya sivri at nalı şeklinde bir tepe ile olabilir.
İÇ MEKAN Rönesans ARCHES
Klasik düzen çerçevesinde bulunan bir kale taşı, friz ve korniş ile yarım daire biçimli yapıların Roma desenini takip eden bir başka, çok güzel ve sofistike kemerler..
Modern iç mekanlarda, iki bitişik oda, örneğin oturma odası ve yemek odası, mutfak ve koridor arasındaki açıklığın vurgulanabileceği bir şekilde genişletilmiş ve çömelmiş Rönesans kemerinin bir varyasyonunu görebilirsiniz..
pencere
ilginç
Sadece 1840’larda. pencere kanadı tarafından parçalara bölünmemiş görünümlere hayran kalmanıza izin veren, yeterince ince ve geniş levha cam üretmeye başladı.
En eski pencereler, ışık ve temiz havanın odaya girdiği duvarlarda sırsız deliklerdi. Hem işlevsel hem de dekoratif rol oynayan ilk cam bölmeler Roma’da 65 civarında ortaya çıktı, ancak cam, 13. yüzyılda kilise mimarisinde ve 16. yüzyılda konut binalarında yaygınlaştı..
Ortaya çıkan tarzların çeşitliliği, pencerelerin mimari estetikteki önemine tanıklık ediyor ve camlı pencerelerin tasarımı her zaman cam üretim sürecinin gelişimine bağlıydı..
İç sivri pencereler
Sivri uçlu kemer ilk olarak İslam mimarisinde ortaya çıktı. Bu form ayrıca pencerelerin renkli cam ve delikli taş oymalar ile desteklendiği Gotik mimaride de bulunur. Daha sonra Gotik pencerelerin kasıtlı olarak yeniden canlandırılması dikkat çekicidir. «Antik» 18. yüzyılın sonunda ortaya çıktı ve Viktorya mimarları tarafından yaygın olarak kullanıldı.
Şu anda, evlerin yapımında, odaya gizemli bir oryantal karakter veren çeşitli neşter pencereleri varyasyonları kullanılabilir..
İÇ MEKAN Yuvarlak PENCERELER
Gül penceresi, Romanesk tarzındaki binaların mimarisinde çok popüler olan pencerelerin tasarımında çiçek yaprakları veya tekerlek teli taklit eden yetenekli bir mimari unsurdur..
Şimdi yuvarlak pencereler evin hem dışarıda hem de içeride aynı etkili dekorasyonudur, ancak basitleştirilmiş bir versiyonudur. «güller»: ince çerçeveli veya çerçevesiz.
Yuvarlak pencerelere de denir «ışık», ve iç mekanı daha iyi aydınlatmak için duvarın üst kısmındaki kır evlerinin yüksek odalarında kullanılır.
Cumba pencereleri
Cumbalı pencereler ve oyuk pencereler binanın duvarından çıkıntı yapar. Genellikle ilginç bir şekilde dekore edilmiş, sadece pencerelerden daha fazla ışığa izin verirler.
Oyuk pencereler her zaman üst katlarda yer alır, ancak kare ve köşe cumbalı pencereler her katta bulunabilir.
İç mekanda, cumbalı pencere yaratıcılık alanı olarak hizmet edebilir, masa başında çalışabilir veya mutfak, yemek odası veya oturma odasına bir yemek grubu yerleştirmek için kullanılabilir.
Fransız cumbalı pencereler
Bir Fransız penceresi, bir kapının boyutuna büyütülmüş ve doğrudan yerden başlayarak kanatlı bir pencerenin bir çeşididir. Kanat penceresi gibi, bir Fransız penceresi içe veya dışa açılabilir..
Dairelerde, Fransız pencereleri aynı anda bir balkon veya terasa çıkış olabilir ve özel bir evin alt katlarında bulunur – bir bahçeye veya seraya çıkmak için.
1
1
Venedik cumbalı pencereler
Bu pencere tipi üç bölümden oluşur – merkezi kemerli açıklık ve düz üste sahip iki dar yan açıklık. Venedik penceresinin adı da var «Serlian» veya «Palladian», popülerleştiren İtalyan mimar Andrea Palladio ve Sebastiano Serlio’nun onuruna.
Termal cumbalı pencereler
Yarım daire şeklinde bir pencere, raflar tarafından üç boşluğa bölünür, orta gemiler. Bu tür pencereler özellikle Palladian mimarisinde popülerdi ve Roma’daki Diocletian hamamlarında bulunan ve buna da denilen örneklere dayanıyor «Diocletianus».
İç mekan için, termal bir pencerenin varlığı büyük bir başarıdır, çünkü bu tip inşaatta nadiren kullanılır ve tasarımcılar ve mimarlar yarım daire biçimli, inanılmaz derecede dekoratif pencereleri romantikleştirme eğilimindedir.
Kaldırma bölmesi pencereleri
Kasnaklar vasıtasıyla alçaltılmış ve kaldırılmış camlı ahşap pencere. Özellikle 18. – 19. yüzyıllarda popülerdi. ve mimarlıkta Gürcü dönemi ile ilişkilidir. İngiliz varyantları da var, örneğin, yana doğru kayan bir Yorkshire penceresi.
Gables
Modern iç mekanlar için alınlıklar, sahiplerinin olağanüstü lezzetinin, statülerinin yanı sıra tamamen klasik ve bu nedenle kısıtlanmış veya zarif bir iç mekanı tamamlayabilen bir kazan-kazan ve zamansız unsurun bir göstergesidir..
Klasik ve taklit klasik mimarinin ayırt edici bir özelliği olan alınlıklar, genellikle revakın üzerinde bulunan eğimli bir çatının yanlarıdır. Alınlıklar genellikle binanın genel temasına karşılık gelen yüksek kabartma heykellerle süslenmiştir..
İç kısımda alınlıklar genellikle pencere ve kapılar çerçevesinde mimari motifler olarak kullanılır..
İç mekanda klasik alınlıklar
Rönesans mimarisinde, klasik formlar iç ve dış dekoratif elemanlar olarak yaygın olarak kullanılmıştır. Ve bugün, pencereler ve kapılar, masif mobilyalar, ok şeklindeki sıva ile çerçevelenmiş sütunlar, pilasterler ve dik eğimli alınlıklar ile dekore edilebilir..
Yırtık gable
Alınların şekli üçgenden kavisli segmentlere kadar değişebilir, ancak özel bir tür de popülerdir – konturu üstte veya tabanda bir açıklığa bölünen yırtık bir alınlık.
Zamanın geçişi ve değişen mimari stilleri ile, örneğin bir urn ile tepesinde yırtık gibi yeni gable formları icat edildi..
Alınlık süslemeleri
Alınlıkların dekorasyonu Hollanda ve Kuzey Avrupa bilgisinde ana şey olduğunda, bu nedenle özellikle yetenekli ve etkileyici hale geldiler: içbükey ve dışbükey eğim çizgileri, kabartma dekoru, heykel formları.
Bugün, bu tür alınlık parçaları, normal duvar dekoruyla kolayca rekabet edebilir veya tamamen yerini alabilir. Örneğin, yatağın başının üstünde, yemek masasının yakınındaki duvarda, kemerli açıklıklar arasındaki bölümde.
Gables
Bu unsur Roma döneminden önce bile anahtar oldu ve başlangıçta tonoz iki birbirine paralel duvardan oluşuyordu, yavaş yavaş birbirine doğru eğildi ve tepedeki bir kilit taşıyla bağlandı.
Ortaçağ katedrallerinde tonozlar büyük katedrallerin gerekli bir parçasıydı, aynı zamanda yerçekimi kuvvetine uymuyormuş gibi parlak günlerine ulaştılar.
Bize göre, silindirik ve çapraz tonozlar, evin tesislerinde tamamen benzersiz bir otantik atmosfer oluşturan özel ilgiyi hak ediyor..
İç kısımda silindirik tonoz
Silindirik veya namlu tonoz, tüm uzunluğu boyunca aynı uzunlukta içbükey bir tonozdur, 9. yüzyılda ortaya çıkan ana ve en eski tiptir. M.Ö Silindirik tonozlar, taşların kendisini destekleyen tam bir kemer oluşturduktan sonra sökülen ahşap bir iskelet şekli temelinde inşa edilir..
İÇ MEKAN Çapraz Kasa
İki silindirik tonoz dik açılarda kesiştiğinde, çıkıntılar veya kaburgalar oluştururlar. Bu kaburgaların taş desteklerin üzerinde bulunduğu durumlarda, çapraz bir tonoz oluşur, buna yelken denir.
Bu tür tonoz gerçekten ağırlıksız görünüyor ve odanın üzerinde bir tür kubbe yaratıyor. Katılıyorum, çapraz tonoz altındaki alan sıkıcı olamaz.
En basit haç tonoz elbette bir haç şeklindedir, ancak bazı Gotik katedrallerde birincil veya sırt kaburgaları, ikincil (tierceronlar) ve üçüncül (yıldız şekilli) kaburgaların karmaşık bir sistemini görebilirsiniz..
2
